Mübarek Soyu -

Peygamberlerin en üstünü ve sonuncusu, Allahü teâlâ’nın yarattığı Muhammed aleyhisselâmın nûru, Âdem aleyhisselâmdan itibâren temiz babalardan ve temiz analardan geçerek gelmiştir. Kur’ân-ı kerîm’de Şu’ârâ sûresi 219. âyetinde meâlen; (Sen, yani Senin nûrun, hep secde edenlerden dolaştırılıp, ulaşmıştır) buyurulmaktadır. Nitekim Peygamber efendimiz hadîs-i şerifte; (Allahü teâlâ insanları yarattı. Beni insanların en iyi kısmından vücûda getirdi. Sonra, bu kısımlarından en iyisini Arabistân’da yetiştirdi. Beni bunlardan vücûda getirdi. Sonra evlerden, âilelerden en iyisini seçip, beni bunlardan meydâna getirdi. O hâlde, benim rûhum ve cesedim mahlûkların en iyisidir. Benim silsilem, ecdâdım en iyi insanlardır) buyuruldu.

Yaratılan ilk insan ve ilk Peygamber Âdem aleyhisselâmdır. Muhammed aleyhisselâmın zerresini taşıdığı için, alnında Onun nûru parlıyordu. Bu zerre Hazret-i Havvâ’ya, ondan Şît aleyhisselâma ve böylece, temiz erkeklerden temiz kadınlara ve temiz kadınlardan temiz erkeklere geçti. Muhammed aleyhisselâmın nûru da, zerre ile birlikte alınlardan alınlara geçti. Melekler ne zamân Âdem aleyhisselâmın yüzüne baksalar, alnında Muhammed aleyhisselâmın nûrunu görürler ve ona salavat okurlardı.Yani, “Allahümme salli alâ seyyidinâ Muhammed” derlerdi. Âdem aleyhisselâm vefât edeceği zamân, oğlu Şît aleyhisselâma dedi ki: “Yavrum! Bu alnında parlayan nûr, son Peygamber Muhammed aleyhisselâmın nûrudur. Bu nûru, mümin, temiz ve afîf hanımlara teslîm et ve oğluna da böyle vasiyet et!” Muhammed aleyhisselâma gelinceye kadar, bütün babalar, oğullarına böyle vasiyet etti. Hepsi bu vasiyeti yerine getirip, en asîl, en kibâr kız ile evlendi. Nûr, temiz alınlardan, temiz kadınlardan geçerek sahibine ulaştı. Resûlullah’ın “sallallahü aleyhi ve sellem” dedelerinden birinin iki oğlu olsa, yahut bir kabîle iki kola ayrılsa, Muhammed aleyhisselâmın soyu, en şerefli ve hayırlı olan tarafta bulunurdu. Her asırda Onun dedesi olan zât, yüzündeki nûrdan belli olurdu. Onun nûrunu taşıyan seçilmiş bir soy vardı ki, her asırda bu soydan olan zâtın yüzü pek güzel ve nûrlu olurdu. Bu nûr ile kardeşleri arasında belli olur, içinde bulunduğu kabîle başka kabîlelerden dahâ üstün, dahâ şerefli olurdu. Âdem aleyhisselâmdan beri babadan evlada geçerek gelen bu nûr İbrâhîm aleyhisselâma, ondan da oğlu İsmâil aleyhisselâma geçmiştir. Onun da alnında sabâh yıldızı gibi parlayan nûr, evlatlarından Adnana, ondan Me’ada, ondan Nizâra intikâl etmiştir. Nizâr doğunca babası Me’ad, oğlunun alnındaki nûru görüp sevinmiş, büyük ziyâfet vermiştir. “Böyle oğul için, bu kadar ziyâfet az bir şeydir” dediği için de, oğlunun adı Nizâr (az bir şey) kalmıştır. Bundan sonra da nûr oğuldan oğula intikal ederek asıl sahibi sevgili Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâma ulaştı.